W przedwojennej Polsce żyło 3 500 000 Żydów, spośród których 3 000 000 zostało zamordowanych, a 500 000 ocalałych próbowało zacząć życie od nowa.
Wraz z nadejściem komunizmu oraz fali przemocy o antysemickim podłożu - większość uciekła na Zachód i do Izraela. W wyniku antysemickiej nagonki zorganizowanej przez komunistyczne władze w 1968 r. z kraju wyjechało kolejne 20 000 osób. Jednak od czasu powrotu demokracji w 1989 r. każdy rząd był bardzo przyjaźnie nastawiony wobec żydowskich instytucji i organizacji w kraju. Chociaż liczba Żydów mieszkających obecnie w Polsce jest przesadzona, to nie ulega wątpliwości, że ta nieduża społeczność jest żywa - ma żydowską szkołą i przedszkole, czynną synagogą w Warszawie oraz Centra Społeczności Żydowskiej w Warszawie i Krakowie.
Jeśli chodzi o starszych Żydów w Polsce dzisiaj, to ci, z którymi przeprowadziliśmy wywiady, są rozproszeni po kraju, zamieszkując Warszawę, Lublin, Legnicę, Kraków i kilka innych miast. Naszemu zespołowi prowadzącemu wywiady przewodziła Anka Grupińska, znana autorka trzech książek o stosunkach polsko-żydowskich.
Anka w latach 90. przez sześć lat pracowała w ambasadzie RP w Izraelu, a obecnie prowadzi program o kulturze żydowskiej w publicznym radiu w Warszawie.
Nasz polski projekt jest wyjątkowy: dopóki Anka i jej zespół nie zaczęli szukać ostatnich świadków tego świata, który został zniszczony, nikt – o ile nam wiadomo – nie przeprowadził z nimi wywiadu na temat ich życia w Polsce przed Holokaustem.
To czyni ten zbiór opowieści i obrazów jeszcze bardziej fascynującym i przydatne, zarówno dla historyków, jak i archiwistów oraz antropologów społecznych.
