Travel

Katarina Loefflerova "The Importance Of A Good Vacation"

Katarina's story shows us what middle-class life looked like in interwar Czechoslovakia with a fascinating collection of snapshots taken in sports clubs and Jewish day schools, skiing in the Tatra mountains, swimming in Lake Balaton and water skiing on the coast of Dalmatia.
A woman of great energy and a strong, optimistic nature, Katarina only mentions the dark days of the Holocaust briefly, when she was the only one from her family to return alive. Katarina remarried after the war, gave birth to a daughter and granddaughter, and remained ever active in the Bratislava community until her death in 2005 at the age of ninety-five.

Katarina Loefflerova - Egy jó nyaralás csodákra képes

Katarína Löfflerová története bepillantást nyújt a két világháború közötti Csehszlovákia középosztálybeli életvitelébe, amelynek szerves része volt a zsidó iskolai élet, és emellett a szabadidő eltöltése a sportklubban, sízés a Tátrában, nyaralás a Balatonnál, vízisízés a Dalmát tengerparton.
Katarína, aki világéletében nagyon optimista asszony volt, mindig tettre kész és energikus, csak jelzésszerűen említi meg a holokauszt tragikus időszakát, amit családjából egyedül ő élt túl. A háború után újra férjhez ment, van egy lánya és egy unokája. Katarína haláláig aktív tagja volt a pozsonyi zsidó hitközségnek. 2005-ben, 95 éves korában halt meg.

Katarina Loefflerova -- Jak je důležité mít dobré prázdniny


Príbeh Kataríny nám odkrýva život strednej vrstvy v Československu medzi dvoma svetovými vojnami. Približuje ho zbierkou fotografií zachytávajúcich židovské športové kluby, školu, lyžovačku vo Vysokých Tatrách, prázdniny pri jazere Balaton a vodné lyžovanie na pobreží jadranského mora.

Energetická, vitálna a silná žena, plná optimizmu sa o hrôzach prežitých počas 2. svetovej vojny zmienila len okrajovo. Holokaust prežila ako jediná z rodiny. Po vojne sa opäť vydala. S manželom sa im narodila dcérka. Katarína Löfflerová bola jedným z najstarších členov bratislavskej židovskej komunity. Zomrela vo veku 95 rokov, v roku 2005.

Mariann Szamosi -- The Women Who Taught Me Everything

This is the story of an assimilated, well-to-do Jewish family living in Nagykoros. When Mariann's father lost his business, the family moved to Budapest and Mariann watched as her mother and grandmother took charge of running things.
They were sent to the women's concentration camp of Ravensbrück in northern Germany; only Mariann returned alive. Now in her 80s, Mariann is still running her own publishing company.

Szamosi Mariann - A nők, akiktől mindent megtanultam

Szamosi Ivánné története egy asszimilált, jómódú nagykőrösi zsidó család története. Amikor Mariann édesapja, Ács Sándor (aki Rosenfeldről magyarosított 1938-ban) elveszítette munkáját az 1940-es évek legelején, a család Budapestre költözött. Ettől fogva Mariann édesanyja, Leonóra és anyai nagymamája, Hermina gondoskodott a családról.

A holokauszt alatt a nőket az Észak-Németországban található ravensbrücki koncentrációs táborba deportálták, ahonnan csak Mariann tért vissza. Mariann a mai napig aktiv, a saját könyvkiadóját vezeti, annak ellenére, hogy már nyolcvan éves.

Matilda Albuhaire -- A Sephardic Family Story

Това е първият филм, създаден от спечелилия награди Съюз на българските фотографи, в който разказът започва в Истанбул в далечната 1850 г., за да завърши в София в днешно време. След като дядото на Матилда Албухер загубил жена си решил да се премести в черноморския пристанищен град Бургас - град, изпълнен с гърци, турци, евреи и българи - където отворил собствен дюкян. Матилда станала учителка в еврейските училища в Бургас и София. Когато дошла войната, тя зачакала заедно с другите български евреи за депортирането „в Полша" без да е наясно какво ги очаква там.
Българските евреи обаче не бяха депортирани и затова придружаващият Наръчник съдържа статии и изследвания, описващи този забележителен факт.
След войната повечето български евреи емигрирали в Израел. Матилда останала, като след промените от 1989 г. отново станала активистка на еврейската общност.

Matilda Albuhaire -- Eine sephardische Familiengeschichte

Matilda Albuhaire wurde 1916 in einer sefardischen Familie in Bourgas am Schwarzen Meer geboren. Sie zeigte uns alte Familienfotos in Istanbul und anderen Städten im Balkan und teilte so mit uns die Geschichte ihrer Familie während des späten Osmanischen Reiches und ihre Jugend im Bulgarien der Vorkriegszeit.
Als der Zweite Weltkrieg begann, sollte Matildas Familie in das von den Nationalsozialisten besetzte Polen deportiert werden. Doch die Deportationen wurden gestoppt und die jüdische Gemeinde Bulgariens gerettet.
Matilda blieb auch nach dem Krieg im kommunistischen Bulgarien. Als das jüdische Leben nach dem Fall des Eisernen Vorhangs wieder erwachte, gründete Matilda einen Hebräischen Sprachklub in Sofia.

Matilda Albuhaire -- A Sephardic Family Story

Centropa's first film produced by the award-winning Bulgarian Photographer's Association.
Here is a story that begins in Istanbul in the 1850s and ends in contemporary Sofia.
After the death of his wife, Matilda Albuhaire's grandfather traveled with his young son to the Black Sea port of Bourgas, where he opened a small shop in a town filled with Greeks, Turks, Jews, Muslims and Bulgarian Christians. Matilda became a teacher in the Bourgas and Sofia Jewish schools, and when war came, waited with the other Bulgarian Jews for their deportation "to Poland," not knowing what awaited them there.
But Bulgaria's Jews were not deported - the accompanying study guide provides articles and essays describing this remarkable incident.
After the war, most Bulgarian Jews emigrated to Israel; Matilda remained, and after the fall of Communism, once again became active in her Jewish community.

Max Uri -- Wie ich Frieda wiederfand

Max Uri wuchs in Wien auf und erzählt, wie er sich in Frieda Haber aus Klagenfurt verliebte. Max und Frieda lernten sich in einem jüdischen Sommerlager kennen und trafen sich im darauffolgenden Sommer zufällig an der Adria wieder.

Doch nach dem Anschluss Österreichs an das nationalsozialistische Deutschland im März 1938 floh Max nach Palästina. Max zweifelte daran, Frieda jemals wiederzusehen - bis er eines Tages eine Straße in Tel Aviv entlangging...

Im August 2009 erlag Max Uri einer langen Krankheit. Das Wiener Centropa-Team und seine Freunde werden ihn sehr vermissen.

Max Uri -- Looking For Frieda, Finding Frieda

The classic story of boy meets girl, boy loses girl, boy finds girl.
Max Uri was living the comfortable life of a Viennese Jewish lad when he fell for Frieda Haber. They met at a Jewish summer camp, then ran into each other the following summer on the Adriatic coast.
But the rise of the Nazis got in the way and Max, who had fled to Palestine in 1939, despaired of ever finding Frieda again. Until that day he was walking down a street in Tel Aviv...
Max and Frieda Uri died in August 2009.

מקס אורי - מחפש את פרידה, מוצא את פרידה

אורך הסרט: 3 דקות
סיפור קלאסי על בחור שפוגש בחורה, בחור מאבד בחורה, בחור מוצא בחורה
מקס אורי גדל בחייה הנוחים של קהילה יהודית בווינה, שם התאהב בפרידה האבר. הם נפגשו במחנה קיץ יהודי ונפגשו שוב במקרה בקיץ שלאחר מכן באתר נופש באבצייה
אך עליית השלטון הנאצי שיבש הכל ומקס נאלץ להימלט לפלסטינה בשנת 1939, נואש ותוהה אם ימצא אי פעם את פרידה. עד לאותו היום כשהלך ל ו ברחובות תל אביב
מקס אורי נפטר באוגוסט 2009

Larry and Rosa Anzhel -- Zweimal im Leben verheiratet. Eine sephardische Liebesgeschichte

Das Interview mit Larry Anzhel fand im Jänner 2006 statt, kurz bevor er starb. Während der sechs Treffen, bei denen uns Larry über sein Leben erzählt hat, saß stets seine Frau Rosa neben ihm und hielt seine Hand. Gemeinsam haben sie ein Bild davon gezeichnet, wie es war in einer Zeit und an einem Ort zu leben als, wie Larry sagte "das Leben seinen eigenen, biologischen Rhythmus hatte".
Als sich Larry und Rosa während des zweiten Weltkriegs kennenlernten, mussten sie anfangs ihre Zuneigung und später auch ihre Heirat verheimlichen. Larry musste sogar einige Zeit in einem Zwangsarbeitslager verbringen, von wo er schließlich jedoch fliehen konnte, genau wie Rosas Vater.
Nach dem Krieg zog der Großteil der bulgarischen Juden nach Israel, aber Larry und Rosa blieben in ihrer Heimat, zogen ihre Kinder dort groß und als das kommunistische Regime 1989 zusammenbrach, nahmen sie wieder am jüdischen Gesellschaftsleben teil.

  • loading ...